Ga naar
de foto's
Terug naar
Boek vol verhalen
het logboek
de introductie "Over wegen"
de kerkpagina's
Irma
Een plekje in mijn hart
Toen ik vandaag in een doopdienst zat van mij nichtje dacht ik gelijk aan mijn verhaal.
Vanaf mijn 12e ga ik al met een vriendin om. Dikke maatjes en nu nog onafscheidelijk. Al gauw hoorde ik bij haar familie en zij bij mijn familie.
We hebben van alles meegemaakt samen. Top tijden gekend en helaas ook hele droevige waaronder het overlijden van haar vader. En die man, tja dat was een bijzondere man. Hij was gelovig en in mijn ogen zelfs streng gelovig. Ik liep in broeken maar zijn kinderen liepen in rokken, zo waren er nog meer verschillen. Het mooie van hem vond ik altijd dat hij mij accepteerde zoals ik was. Broeken of geen broeken,"zwaar" of "licht" gelovig, naar de kerk gaan elke zondag of niet ...
Het maakte niet uit want hij hield van je. Hij beschouwde me als zijn dochter en ik was altijd welkom. Als hem iets dwars zat over mij dan praatte hij er over.
Maar ook dat was niet erg want hij kon er gewoon met je over praten. Het mooie was zelfs dat ik trouwde met een katholieke man en mijn man en ik samen naar hem toe zijn gegaan. Want tja, ook daar moest over gesproken worden. Vooral hoe je dan de toekomst met iemand van het andere geloof zou zien.
Pas toen hij ziek werd kwam ik erachter dat hij worstelde met zijn geloof. Ik had het nooit verwacht want voor mijn gevoel had hij het allemaal heel duidelijk. En juist toen hij ziek werd en op zijn sterf bed zat vertelde hij mij zijn verhaal.
Dat hij juist mede door mij ook anders is gaan kijken naar het geloof. Zocht naar een manier om er anders mee om te gaan dan voorheen. Ook veranderde hij van kerk en zocht daar z'n plek. Hij gaf mij een lied mee, en zei als je worstel met jezelf, het moeilijk heb of er is een speciale gebeurtenis dan wil ik er zijn, net als de afgelopen 18 jaren dat ik er voor je was.
Vele keren is het lied(136:uit 'opwekking') er geweest,en dus ook jij! Toen ik belijdenis deed, het dopen van mijn kinderen, en nu vandaag.
Vers 1 en 2
Fijn dat je er weer even bij was vandaag.
Toen ik vandaag in een doopdienst zat van mij nichtje dacht ik gelijk aan mijn verhaal.
Vanaf mijn 12e ga ik al met een vriendin om. Dikke maatjes en nu nog onafscheidelijk. Al gauw hoorde ik bij haar familie en zij bij mijn familie.
We hebben van alles meegemaakt samen. Top tijden gekend en helaas ook hele droevige waaronder het overlijden van haar vader. En die man, tja dat was een bijzondere man. Hij was gelovig en in mijn ogen zelfs streng gelovig. Ik liep in broeken maar zijn kinderen liepen in rokken, zo waren er nog meer verschillen. Het mooie van hem vond ik altijd dat hij mij accepteerde zoals ik was. Broeken of geen broeken,"zwaar" of "licht" gelovig, naar de kerk gaan elke zondag of niet ...
Het maakte niet uit want hij hield van je. Hij beschouwde me als zijn dochter en ik was altijd welkom. Als hem iets dwars zat over mij dan praatte hij er over.
Maar ook dat was niet erg want hij kon er gewoon met je over praten. Het mooie was zelfs dat ik trouwde met een katholieke man en mijn man en ik samen naar hem toe zijn gegaan. Want tja, ook daar moest over gesproken worden. Vooral hoe je dan de toekomst met iemand van het andere geloof zou zien.
Pas toen hij ziek werd kwam ik erachter dat hij worstelde met zijn geloof. Ik had het nooit verwacht want voor mijn gevoel had hij het allemaal heel duidelijk. En juist toen hij ziek werd en op zijn sterf bed zat vertelde hij mij zijn verhaal.
Dat hij juist mede door mij ook anders is gaan kijken naar het geloof. Zocht naar een manier om er anders mee om te gaan dan voorheen. Ook veranderde hij van kerk en zocht daar z'n plek. Hij gaf mij een lied mee, en zei als je worstel met jezelf, het moeilijk heb of er is een speciale gebeurtenis dan wil ik er zijn, net als de afgelopen 18 jaren dat ik er voor je was.
Vele keren is het lied(136:uit 'opwekking') er geweest,en dus ook jij! Toen ik belijdenis deed, het dopen van mijn kinderen, en nu vandaag.
Vers 1 en 2
|
Abba,Vader U alleen U behoor ik toe. U alleen doorgrondt mijn hart U behoor ik toe. Laat mijn hart steeds vurig zijn, U laat nooit alleen Abba, Vader U alleen U behoor ik toe. |
Abba, Vader laat mij zijn slechts van u alleen. Dat mijn wil voor eeuwig zij d'uwe en anders geen. Laat mijn hart nooit koud zijn Heer. Laat mij nimmer gaan. Abba,Vader laat mij zijn Slechts van U alleen. |
Fijn dat je er weer even bij was vandaag.
Terug naar het Boek vol verhalen